سس سفید کوچک معمولاً در سراسر جهان استفاده می شود و همچنین پایه ای برای بسیاری از سس های سرد و سس های سالاد است.
به عنوان مثال، سس رمولاد ، در غذاهای کلاسیک فرانسوی، ترکیبی از سس مایونز و خردل، غوره ، کپر ، جعفری ، کرفس ، ترخون و احتمالاً اسانس آنچوی است .
شیلی سومین مصرف کننده سرانه سس مایونز در جهان و اولین مصرف کننده در آمریکای لاتین است. سس مایونز تجاری در دهه 1980 به طور گسترده در دسترس قرار گرفت. این یک روکش معمولی برای کامل است.
دستورالعمل‌های صادر شده در سپتامبر 1991 توسط فدراسیون صنایع سس چاشنی اروپا توصیه می‌کند که سس مایونز باید حداقل 70٪ روغن و 5٪ زرده تخم مرغ مایع داشته باشد. هلند این دستورالعمل را در سال 1998 در قانون Warenwetbesluit Gereserveerde aanduidingen در ماده 4 گنجاند.
اکثر برندهای موجود به راحتی از این اهداف فراتر می روند. در کشورهای تحت تأثیر فرهنگ فرانسوی ، خردل نیز یک ماده رایج است که به عنوان یک امولسیفایر اضافی عمل می کند.
سس مایونز ژاپنی معمولاً با سرکه برنج درست می شود که طعمی متفاوت از سس مایونز ساخته شده از سرکه مقطر به آن می دهد. به غیر از سالادها، با غذاهایی مانند اوکونومیاکی ، تاکویاکی و یاکی سوبا محبوب است و ممکن است کاتسو و کارااژ را نیز همراهی کند .
اغلب در بطری های فشرده پلاستیکی نرم فروخته می شود. بافت آن ضخیم تر از اکثر سس مایونزهای تجاری غربی است. Kewpie (QP) محبوب ترین مارک سس مایونز ژاپنی است، با یک عروسک Kewpie تبلیغ می شود.
سرکه یک ترکیب اختصاصی حاوی سرکه سیب و مالت است. شرکت Kewpie در سال 1925 توسط توچیرو ناکاشیما راه اندازی شد که هدفش ایجاد چاشنی بود که خوردن سبزیجات را لذت بخش تر می کرد.
سس مایونز در روسیه بسیار محبوب است، جایی که با روغن آفتابگردان و روغن سویا تهیه می شود. یک مطالعه در سال 2004 نشان داد که روسیه تنها بازاری در اروپا است که در آن مایونز بیشتر از سس کچاپ به فروش می رسد.
از آن به عنوان سس در محبوب ترین سالادها در روسیه استفاده می شود، مانند سالاد اولیویه (همچنین به عنوان سالاد روسی شناخته می شود)، شاه ماهی آماده و بسیاری دیگر. برندهای پیشرو Calvé (به بازار عرضه شده توسط Unilever ) و Sloboda (بازار شده توسط Efko) هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.